Scheiden

Eerst maar eens de hoofdregel uitgaande van 50/50. Stel dat de schuld totaal € 300.000 bedraagt dan is in beginsel 50% van de schuld voor elk van de partners. Dus € 150.000 voor elk. Let op: De geldverstrekker maakt het niet uit dat jullie de schuld zo verdelen en kan beide partners voor 100% van de schuld aanspreken.  Maar ook de woning is voor 50% eigendom van elk van de partners. Stel dat bij de scheiding de waarde van de woning conform de hypotheek ook € 300.000 bedraagt, dan is er dus aan de ene kant een schuld van € 150.000 en aan de andere kant een bezit van € 150.000. 

In dit fraaie cijfervoorbeeld lijkt het voor de hand te liggen dat de partner die in de woning blijft wonen aan de partner die vertrekt € 150.000 geeft, daarmee het volledige eigendom van de woning krijgt en dat de partner die vertrekt deze € 150.000 gebruikt om zijn schuld af te lossen. 

Is de woning meer waard geworden dan zal de achterblijvende partner meer moeten betalen voor het deel van de woning dat hij of zij van de vertrekkende partner overneemt en houdt de vertrekkende partner dus geld “over”. Zolang alle kosten van de woning door beide partners gelijk worden betaald is het ook juist dat de opbrengst van de woning door beiden gelijk wordt verdeeld. 

Dat wordt anders wanneer één van beide partners (veel) meer geld in de woning stopt dan de andere of bijvoorbeeld uit eigen vermogen de kosten van een verbouwing financiert. Dan is het redelijk dat bij het bepalen van de waarde van de woning in verband met een scheiding het deel dat de ene partner extra heeft ingelegd, eerst aan hem of haar toekomt en pas daarna 50/50 wordt verdeeld.